Volledige naam: Michiko Takako Watanabe
Eventuele bijnaam, roepnaam: Michi
Leeftijd: 15
Verjaardag: 6 april
Geslacht: Vrouwelijk
Species, geboorteplaats: Japan, Tokyo - ze is echter geen Japans mythisch wezen. Ze is een mentalist.
Zijde: Groen
Lengte: 1m69
Lichaamsbeschrijving: Ze is normaaltjes gebouwd, geen muffin tops whatsoever, en gezegend met een niet-helemaal-DFC, namelijk een cup-A.
Omschrijving gezicht: Ze heeft een diamantvormig gezicht. Geen widows peak. Voorhoofd bedekt met pony. Grote, helderblauwe ogen en volle wimpers. Ze draagt geen make-up, enkel soms wat balm, maar verder niks. Ze heeft een schattig, klein wipneusje.
Omschrijving haar: Hime-cut, zwart en ietwat dunnetjes (al voelt het na het wassen niet zo) waardoor ze last kan hebben van statisch haar in de winter. Het is lang, tot net boven haar achterste. Het is schoon, mooi en elegant, plat zonder futloos te zijn.
Kledingstijl: Ze draagt veel zwart, donkergrijs gematcht met donkerblauw. Af en toe witte dingen. Altijd lichtjes, nonchalant, op het randje van tomboy tot elegant. Ze draagt soms jurkjes maar liever een jasje en een rokje. Klassiek.
Speciaal kenmerk: /
Eigenschappen, innerlijk: Ze is
verlegen maar
vastberaden, hoewel ze een
doormat is. Ze is
behulpzaam, ietwat
sociaal onhandig,
goedhartig maar
onverzoenlijk - ze kan dingen niet vergeten, dat kan ze echt niet. Geen zand erover. Ze kan
doen alsof, maar ze kan mensen niet vergeven als ze iets vreselijks doen. Ze is
bang, voor ongelofelijk veel dingen, en daardoor erg
moe. Ze is
hoopvol.
Hobby's/passies: Ze houdt van leren, insecten bestuderen en Jimmi Hendrix-muziek. Zelfs bespeelt ze elektrisch gitaar, maar ze doet het in het geheim, bang voor dat mensen haar gaan vragen of ze iets kan spelen. Ze wilt totaal niet in het middelpunt staan. Ze houdt erg van schrijven en tekenen. En natuurlijk lezen. Ze wilt later bibliothecaresse worden, maar vanbinnen weet ze dat ze liever piloot wordt.
Afkeer: Ze kan niet tegen moord, horrorfilms, onnadenkende mensen, maar ze heeft echt een hekel aan meisjes die jongens afpakken van iemand omdat ze wraak willen op diegene. Ze heeft sowieso iets tegen dat hele wraakgebeuren. Ze houdt niet van praten maar aan de kant staan en niks zeggen wilt ze ook niet.
Waar je personage goed in is: Verdedigen en snelheid maken zijn dingen die ze goed kan. Ze kan ongelofelijk goed zijn op de gitaar in haar vrije tijd, ze kan goed nadenken, school is een eitje en vooral wiskunde en Engels. Ze spreekt dat dan ook vloeiend samen met Japans.
Waar je personage minder goed in is: Voor haarzelf op komen, haar mening geven over iets (behalve bij
Ethan), slaginstrumenten, ontwijken, aanvallen. Sociale situaties, indruk maken. Frans, Fins, en nog veel meer talen.
Familie en verleden: Haar moeder was een businessvrouw die een zwakte had voor haar stagair-assistent, een verlegen jongen van 19, terwijl zij zelf 31 was. De stagair was te bang om meteen iets met haar te krijgen, zelfs nadat haar moeder had verteld dat ze ook op hem was. Het mocht niet uitkomen. Absoluut niet. Haar moeder vertelde hem dat ze altijd op hem zou wachten en uiteindelijk hebben ze eens het bed gedeeld, maar de volgende ochtend is haar vader het meteen gesmeerd uit angst en had ontslag genomen, was naar Amerika gegaan. Haar moeder was zwanger geworden van Michiko en bleef volhouden dat hij terug zou komen. Vijf jaar later kwamen zij en Michiko de vader tegen, met zijn nieuwe gezin - een bloedmooie, jonge vrouw en een tweejarige tweeling. Haar moeder was doodsongelukkig. Haar bedrijf werd even gerund door de plaatsvervangend directeur tijdens deze fase. Michiko was bijzonder lief voor haar moeder, al wist ze niet wat er aan de hand was - ze bleef het altijd onthouden, niet alleen de nachten waarop haar moeder huilde, maar ook de ontmoeting. Pas op haar veertiende vertelde haar moeder wat er aan de hand was. Michiko moest gelijk naar de therapeut - ze voelde zich schuldig dat ze ooit was geboren. Haar moeder had een geweldig leven kunnen leiden en Michiko had beter niet geboren moeten zijn, zo was ze overtuigd. Ze werd totaal
suïcidaal. Tijdens de X-rays vonden ze iets wat mis was gegaan in Michiko, in haar hersenen. De hersenschors had te veel connecties, maar Michiko was nog in leven. Toen kwam eruit dat ze een mentalist was. Haar moeder was er voor haar, maar Michiko zei nog maanden niks. Toen ze hoorde van het PMH, is ze er heen gegaan, met een briefje voor haar moeder achterlatend, waarop stond dat het beter was als ze wegliep en waarom.
Extra: /
Themesong: Taylor Swift - Better Than Revenge/You Belong With Us
Wapen: Ze heeft een fotografisch geheugen, kan tot 10 minuten in de toekomst kijken (dit is echter onbetrouwbaar; er zijn duizenden tijdlijnen) en ze kan
later ook mensen opsporen als ze diegene heeft aangeraakt. Verder als ze een aanloop neemt van tien meter, kan ze net zo snel gaan als
Erin, de reden waarom ze überhaupt gekoppeld wordt aan haar. Ze kan krachtforces afvuren, maar deze zijn zwak en niet echt effectief, daarom gebruikt ze meestal een magisch zwaard wat niet door mensen kan, enkel door monsters. Ze kan heel soms gedachten horen, maar dit is compleet random.
Afbeeldingen:- Spoiler:
Index 
Laatste afbeeldingen 
